Uroczysty pochód  „Trzech króli” po raz kolejny przeszedł, ulicami miasta. Kolędami rozbrzmiewał cały park, podejrzanie wiosenny jak na tę porę roku. Kulminacja wydarzenia miała miejsce na dziedzińcu honorowym Pałacu Czartoryskich. Fotorelacji z tego wydarzenia dużo pojawiło się już  sieci. M. in. ta: http://www.mmpulawy.pl/artykul/orszak-trzech-kroli-w-pulawach-tysiace-osob-koledowalo-na-ulicach-zdjecia-wideo

A przy okazji słów kilka o darach, jakie złożono w ofierze Dzieciątku Jezus. O złocie nie ma się co rozwodzić,  ale o tajemniczej „mirrze” i kadzidle można coś wspomnieć.  Jak podaje strona ogrodu botanicznego UW mirra to: „Gorzka, wonna gumożywica otrzymywana z Balsamowca mirry (Commiphora habessinica) który należy do rodziny Osoczynowatych (Burseraceae). Rośnie naturalnie na południu Półwyspu Arabskiego (Oman, Jemen) oraz w północno-wschodniej Afryce (Somalia, Etiopia, Dżibuti).  Mirra symbolizuje m.in. bogactwo, cierpienie, zmartwienie, gorycz, ofiarę. Mirra była używana przez starożytnych Egipcjan, wraz z natronem dla balsamowania mumii. Współcześnie jest stosowana w farmaceutyce jako środek antyseptyczny w płynach do płukania ust, pasty do zębów a także w profilaktyce i leczeniu chorób dziąseł. Dodaje się ją do w niektórych mazideł i maści leczniczych, które mogą być stosowane na otarcia skóry i inne drobne dolegliwości. Zalecana jest jako środek przeciwbólowy na bóle zębów występuje także w składzie maści na stłuczenia, bóle i skręcenia.” Zaś kadzidło to „Mieszanina aromatycznych żywic różnych drzew, (a także kory, drewna, owoców, kwiatów) często z domieszką ziół aromatycznych, spalana w obrzędach ludów pierwotnych w obronie przed złymi duchami lub jako forma oddawania czci dobrym mocom albo pobudzania aktywności leniwych bóstw urodzaju. Kadzidło symbolizuje m.in. kult ognia, świętą moc, czary, hołd, pokutę, oczyszczenie. ” Najczęściej stosowano do kadzidła gatunek: Kadzidla Cartera (Boswellia sacra), który należy do rodziny Osoczynowatych (Burseraceae). Rośnie naturalnie na południu Półwyspu Arabskiego (Oman, Jemen) oraz w północno-wschodniej Afryce (Somalia).”